-
1 ὁμίχλη
ὁμίχλη, ἡ, ion. u. ep. ὀμίχλη, Nebel, dicke, trübe Nebelluft; εὖτ' ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὀμίχλην, Il. 3, 10, vgl. 17, 649; auch ἀνέδυ πολιῆς ἁλὸς ἠΰτ' ὀμίχλη, 1, 359, u. κονίης μεγάλην ἱστᾶσιν ὀμίχλην, große Staubwolke, 13, 336; ἐμοῖσιν ὄσσοις ὁμίχλη προςῇξε πλήρης δακρύων, Aesch. Prom. 145; Ar. Equ. 800; ὁ ϑολερώτατος ἀὴρ ὁμίχλη τε καὶ σκότος, Plat. Tim. 58 d; ἢ καπνός, 66 e; καὶ ὁ ἀήρ, Phaed. 109 b; ὁμίχλη ἐγένετο, Xen. An. 4, 2, 7; Sp., wie Luc. catapl. 2; vom Bratenduft, Mnesim. Ath. IX, 403 d.
-
2 ὀμίχλη
ὀμίχλ-η (Aὁμ- Eust.117.33
and v. infr. ; a form [suff] ὄμιχλ-λα is condemned by Hdn. Philet.p.445 P.), ἡ, mist, fog (not so thick as νέφος or νεφέλη, Arist. Mete. 346b33, cf. Mu. 394a19), Hom. only in Il. ; ; so Thetis rises from the sea,ἠΰτ' ὀμίχλη 1.359
;ὁ. καὶ δρόσος Ar.Nu. 330
;κονίης ὀμίχλην Il.13.336
;ὀμίχλη ἐγένετο X.An.4.2.7
, etc.: metaph., (lyr.). -
3 ἠΰτε
ἠΰτε, ep., wie, gleichwie, in Gleichnissen, ἠΰτ' ὀμίχλη Il. 1, 359, ἠΰτε ἔϑνεα εἶσι μελισσάων 2, 87, oft. So ist auch νέφος μελάντερον ἠΰτε πίσσα φαίνετο Il. 4, 277 zu nehmen (s. Scholl. Aristonic., vgl. Spitzner u. Bekker's Interpunction), wo Butim. es = ἤ, "als" erkl.; Ap. Rh. 1, 269 κλαίουσ' ἀδινώτερον ἠΰτε κούρη. Vgl. oben εὖτε u. Buttm. Lexil. II, 227 ff., der es als aus ᾗ εὖτε oder ᾗ ὅτε entstanden betrachtet.
-
4 ἀναδύομαι
ἀναδύομαι, [dialect] Ep. [ per.] 3sg. ἀνδύεται [ῠ] Il.13.225: [tense] fut. -δύσομαι [ῡ]: [tense] aor. ἀνεδῡσάμην, [dialect] Ep. [ per.] 3sg. - ατο or - ετο: [tense] aor. intr. ἀνέδῡν, subj. ἀναδύῃ or opt. ἀναδύη [ῡ] Od.9.377: [tense] pf. ἀναδέδῡκα: (v. δύω):—A come up, rise, esp. from the sea, c. gen.,ἀνέδυ πολιῆς ἁλὸς ἠΰτ' ὀμίχλη Il.1.359
;ἀνεδύσατο λίμνης Od.5.337
: c. acc.,ἀνεδύσετο κῦμα θαλάσσης Il.1.496
: abs.,εἴπερ ἀναδύσει πάλιν Ar.Ra. 1460
; Ἀφροδίτη ἀναδυομένη, a famous picture by Apelles, Str.14.2.19, Plin.HN35.91, cf. AP12.207 (Strat.).II shrink back, withdraw, Od.9.377;ἀναδῦναι ἂψ λαῶν ἐς ὅμιλον Il.7.217
; hesitate, shirk,ἕτοιμός εἰμ' ἔγωγε, κοὐκ ἀναδύομαι, δάκνειν Ar.Ra. 860
, cf. Lys.16.15, X.Smp.5.2, D.8.50, 19.210, Men.Epit. 205; of rivers, fail, Plu.Thes.15.2 rarely c. acc., draw back from, shun,ἀνδύεται πόλεμον Il.13.225
, cf. D.H.5.52; ἀναδύεσθαι τὰ ὡμολογημένα back out of one's admissions, Pl.Tht. 145c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναδύομαι
См. также в других словарях:
ηΰτε — ἠΰτε (Α) (επικ. επιρρ. μόριο) καθώς, ακριβώς όπως, ακριβώς σαν («ἀνέδυ πολιῆς ἁλὸς ἠύτ ὁμίχλη» αναδύθηκε από την αφρόλευκη θάλασσα σαν ομίχλη, Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ή, η (Fέ «ή» και *υτε που αντιστοιχεί ακριβώς προς το αρχ. ινδ. uta «και,… … Dictionary of Greek
